
Henryk Jacek Schoen
Dyrektor Naczelny i Artystyczny Teatru Bagatela
Urodził się w 1951 w Krakowie. Jego droga do funkcji dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Bagatela obfituje w wydarzenia zaskakujące. Studiował chemię przemysłową na Politechnice Krakowskiej, filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim, oraz przez rok reżyserię teatralną w krakowskiej PWST. Na polsko-brytyjskim Polish Open University ukończył studia licencjackie z zarządzania, reklamy i marketingu, a na Akademii Finansów i Biznesu Vistula studia magisterskie w zakresie zarządzania personelem w środowisku międzynarodowym (tematem pracy magisterskiej było zarządzanie talentem).
Od 1973, od „Sanatorium pod klepsydrą” W.J. Hasa, był wykonawcą filmowych epizodów jeździeckich i kaskaderskich chociażby w „Potopie” J. Hoffmana (1974) i „Nocach i dniach” J. Antczaka (1975). Podczas zdjęć do „Pasji” S. Różewicza (1977), gdzie był konsultantem do spraw jeździeckich i kaskaderskich, zastąpił chorych asystentów reżysera w czasie realizacji dużej sceny z setkami statystów, koni i pojazdów, a Różewicz zaproponował mu pracę asystenta przy następnych produkcjach Zespołu Filmowego „Tor”. Już kilka miesięcy później został drugim reżyserem „Zielonej ziemi” Filipa Bajona.
W latach 1975-77 był dyrektorem studenckiego teatru alternatywnego „Inferno”, w którym wyreżyserował wielokrotnie nagradzany spektakl „Etiuda optymistyczna”. Jako samodzielny scenarzysta i reżyser filmu „Wir” (1983) uzyskał ministerialne uprawnienia reżysera filmów fabularnych w 1984, wtedy też jego debiut wyróżniono na XII Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” Nagrodą Dziennikarzy im. Wojciecha Wiszniewskiego dla najciekawiej zapowiadającej się indywidualności twórczej młodego pokolenia filmowców polskich. Obraz zdobył także poczwórne Brązowe Lwy i nominację do Złotych Lwów na IX Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni; został zaprezentowany na XXIII Semaine de la Critique w Cannes i wyróżniony Nagrodą Specjalną Jury na II Festival du Film Romantique w Cabourgu w 1987.
Przez kilka lat był II reżyserem w zespołach filmowych „Tor” (kier. S. Różewicz, K. Zanussi) i „X” (kier. A. Wajda). Prócz Różewicza współpracował jako drugi reżyser z A. Holland, K. Kieślowskim, F. Falkiem, F. Bajonem, J. Domaradzkim i L. Adamikiem. W latach 1991-92 był dyrektorem Ośrodka TVP w Krakowie, gdzie realizowano głośne spektakle Teatru Telewizji („Makbet” w reżyserii K. Nazara z D. Olbrychskim i J. Szczepkowską). Wtedy również zaprosił do Krakowa Stevena Spielberga. Następnie został dyrektorem handlowym Fundacji „Maszachaba” zajmującej się handlem zagranicznym, działalnością wydawniczą i transportem samochodowym, a w 1997 przebywał na stypendium w Niemczech i RPA. W latach 1998-99 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. organizacyjnych w Teatrze Bagatela zaś od 1999 jest jego dyrektorem naczelnym i artystycznym. Z okazji jubileuszu 90-lecia Bagateli odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. W 2016 wyróżniony prestiżowym tytułem „Lider z Powołania” w kategorii „sztuka i zarządzanie” w konkursie organizowanym przez magazyn WHY Story pod patronatem Szkoły Głównej Handlowej i International Coach Federation oraz „Gazety Wyborczej”.
O swoich nietypowych początkach w kontekście piastowanego dziś stanowiska tak opowiadał w wywiadzie: „To prawda, że kaskaderka ma w sobie obok ryzyka wielką dozę romantyzmu. Ale polega też na bardzo precyzyjnym zaplanowaniu wszystkiego, na pełnym profesjonalizmie i na absolutnym spokoju. W momencie, kiedy pojawia się kryzys, są dwa wyjścia: można likwidować cały interes i cicho płakać albo realizować projekt pt. ucieczka w górę. Wybieram to drugie”.
Kariera
Teatr:
- 2018: KŁAMSTWO (reż.)
- 2017: SEKS DLA OPORNYCH (Teatr Powszechny w Radomiu - reż.)
- 2016: BOSKA TERAPIA (reż.)
- 2016: ZA ROK O TEJ SAMEJ PORZE (reż. i opr. muz.)
- 2015: SEKS DLA OPORNYCH (reż. i opr. muz.)
- 2014: PRAWDA (reż.)
- 1977: PANNA JULIA (as. reż.), reż. M. Dziewulska, Stary Teatr
- 1975: ETIUDA OPTYMISTYCZNA (reż.)
Film:
- 1990: EUROPA EUROPA (II reżyser), reż. A. Holland
- 1988: CRIMEN (II reżyser), reż. L. Adamik
- 1983: WIR (scenariusz, reżyseria)
- 1982: PENSJA PANI LATTER (II reżyser), reż. S. Różewicz
- 1981: KRÓTKI DZIEŃ PRACY (II reżyser), reż. K. Kieślowski
- 1981: MĘŻCZYZNA NIEPOTRZEBNY! (II reżyser), reż. L. Adamik
- 1981: RYŚ (II reżyser), reż. S. Różewicz
- 1980: GORĄCZKA (II reżyser), reż. A. Holland
- 1980: LAUREAT (II reżyser), reż. J. Domaradzki
- 1979: CHAM (II reżyser), reż. L. Adamik
- 1979: OBOK (II reżyser), reż. F. Falk
- 1979: SZANSA (II reżyser), reż. F. Falk
- 1978: BESTIA (II reżyser), reż. J. Domaradzki
- 1978: BIAŁY MAZUR (ewolucje kaskaderskie /nie występuje w napisach/), reż. W. Jakubowska
- 1978: ZIELONA ZIEMIA (II reżyser), reż. F. Bajon
- 1977: PASJA (współpraca reżyserska), reż. S. Różewicz
- 1977: WODZIREJ (ewolucje kaskaderskie), reż. F. Falk
- 1975: KAZIMIERZ WIELKI (ewolucje kaskaderskie /nie występuje w czołówce/), reż. E. i C. Petelscy
- 1975: NOCE I DNIE (ewolucje kaskaderskie), reż. J. Antczak
- 1974: OPOWIEŚĆ W CZERWIENI (ewolucje kaskaderskie), reż. H. Kluba
- 1974: POTOP (ewolucje kaskaderskie), reż. J. Hoffman
- 1973: SANATORIUM POD KLEPSYDRĄ (ewolucje kaskaderskie /nie występuje w czołówce/), reż. W.J. Has