Aby edytować te informacje przejdź do podstawowej edycji.

Aplaus:
applaus icon
applaus icon
applaus icon
applaus icon
applaus icon
5.0
0:00
min

Aleja Zasłużonych

Autor:

Jarosław Mikołajewski

Reżyseria:

Czy marzenia i ambicje artysty mają szansę w starciu z twardą rzeczywistością? To pytanie nabiera fundamentalnego znaczenia w życiu sześćdziesięcioletniej poetki dręczonej obawą, że po śmierci mąż nie będzie miał jej za co pochować. Jedynym wyjściem dla zrezygnowanej i zmęczonej życiem kobiety jest załatwienie sobie państwowego pochówku i miejsca na cmentarzu w Alei Zasłużonych. A jeśli sytuacja się odwróci i to ona nie będzie miała za co pochować męża? Ten napisany przez Jarosława Mikołajewskiego i wyreżyserowany przez Dariusza Starczewskiego współczesny danse macabre, rozpięty między śmiesznością a sentymentem, między groteską a liryzmem, łamie językowe konwencje za sprawą odważnych fraz i błyskotliwych bon motów, a także konfrontuje się ze stereotypem, że życie i śmierć, sztuka i codzienność to zupełnie sprzeczne kwestie. „Kto żartuje z własnej śmierci, ten długo żyje”.

 

Opis spektaklu:  Główna bohaterka, Ona, to sześćdziesięcioletnia poetka, której świadomość podsuwa coraz bliższą wizję śmierci i związaną z nią obawę, że mąż nie będzie miał za co jej pochować. Jedynym wyjściem z tej sytuacji wydaje się pochówek na koszt państwa w alei zasłużonych. Ale czy artysta ma jakiekolwiek szanse w starciu z okrutną machiną biurokracji? I co jeśli jej mąż – księgowy – umrze przed nią? W tej sztuce role i sytuacje odwracają się w jednej chwili. Teraźniejszość miesza się z wyławianą z pamięci przeszłością, matka okazuje się młodsza od córki i nawet twardy urzędnik może zmięknąć w obliczu sztuki słowa, jaką jest poezja. Główna bohaterka, odbywając podróż wewnętrzną i konfrontując się ze swoimi wspomnieniami, zadaje pytania o rolę i sens sztuki wobec przemijania, a także o to, czy po drugiej stronie życia naprawdę coś jest. Jej ironiczne, momentami wręcz cyniczne podejście do życia, przez które przebija autentyczna refleksja nad swoim miejscem w życiu, tworzą wybuchową mieszankę ostrego czarnego humoru z odwieczna próbą oswajania tematu śmierci. Aleja Zasłużonych miała premierę 30 grudnia 2020 roku w Teatrze Polonia w Warszawie w reżyserii Krystyny Jandy. W oryginalnej wersji dramatu autor Jarosław Mikołajewski – poeta i tłumacz – stworzył postać poety i jego żony, którzy wcielali się również w postaci urzędnika i urzędniczki.

 

Czas trwania spektaklu: 90 minut (bez przerwy)

 

Premiera: 14 października 2022

 

—————————————————-

 

Spektakl bierze udział w 29. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej

 

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Dominik Gac, Andrzej Lis, Julia Lizurek, Wiesław Kowalski, Magdalena Rewerenda, Agata Tomasiewicz

 

Twórcy

Autor

Jarosław Mikołajewski

Reżyseria

Dariusz Starczewski

Scenografia, kostiumy

Urszula Czernicka

Muzyka

Mateusz Kobiałka

Reżyseria świateł

Marek Oleniacz

Asystentka reżysera/ inspicjentka

Joanna Jaworska

Osoby 

 

Jarosław Mikołajewski – poeta, pisarz, eseista, tłumacz i publicysta, a także autor książek dla dzieci. Wydał kilkadziesiąt tomów poezji i prozy. Wielokrotnie nagradzany, m.in. Nagrodą im. Kazimiery Iłłakowiczówny, dwukrotnie Nagrodą m.st. Warszawy, odznaczony Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Jego dorobek translatorski obejmuje szereg dzieł klasycznych z języka włoskiego, takich autorów jak Petrarka, Giuseppe Ungaretti, Pier Paolo Passolini czy Carlo Collodi. Jest autorem nowego tłumaczenia monumentalnego dzieła Dantego – Boskiej Komedii

Dariusz Starczewski – aktor filmowy i teatralny, reżyser, pedagog. W 1993 roku współtworzył Grupę Rafała Kmity, w której debiutował jako aktor. Z Teatrem Bagatela związany od 2001 roku, choć występuje także na innych krakowskich scenach, m.in. w Teatrze Scena STU. W Bagateli wyreżyserował m.in. Szklaną menażerię (2004), Tramwaj zwany pożądaniem (2009), Postrzał (2013) oraz Trzy siostry (2017), a obecnie gra w spektaklach Rewizor, Pensjonat pana Bielańskiego oraz w Pijakach.

 

Recenzje

Gazeta Wyborcza | Teatrologia.info | Teatr dla Wszystkich